Η
Χειρονομία- Αντιεξουσιαστική Κίνηση διοργάνωσε ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση
με
θέμα «Αλληλέγγυα και Συνεργατική Οικονομία: Η απάντηση της Κοινωνίας»
την
Κυριακή, 21 Απριλίου 2013 στις 7 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων (Γ.
Ελιγιά 7).
Μίλησαν
ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, δημοσιογράφος –συγγραφέας του βιβλίου «Μπορώ και χωρίς
ευρώ»
-Γιώργος Λιερός, συγγραφέας του βιβλίου «Υπαρκτός καινούργιος κόσμος – Κοινωνική/Αλληλέγγυα και Συνεργατική Οικονομία»
-Νίκος Ιωάννου, μέλος του
κοινωνικού συνεταιρισμού «Μαστοράντζα»
Παρέμβαση έκανε ο Νίκος Λιβιεράτος ιατρός,
εκ μέρους του Κοινωνικού Ιατρείου Πρέβεζας που προσκλήθηκε στην εκδήλωση.
Όπως
αναφέρουν οι διοργανωτές:
Η
«αλληλέγγυα και συνεργατική οικονομία» βρίσκεται, το τελευταίο διάστημα, στο
επίκεντρο του διαλόγου και της πράξης των «από τα κάτω» εμπνέοντας πάμπολλα
εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης σε όλη την Ελλάδα.
Είτε
ως μοναδική λύση για την επιβίωση της κοινωνίας από την επίθεση Κράτους και
αφεντικών είτε ως κοινωνικός πειραματισμός θέτει ερωτήματα, ερωτήματα που
καταρχήν πρέπει να απαντηθούν από τους ίδιους τους ανθρώπους που συμμετέχουν,
στηρίζουν, συν-δημιουργούν στα εγχειρήματα μαζί με τους συμπολίτες που βιώνουν
τη βαθιά οικονομική εκμετάλλευση της «ελεύθερης αγοράς».
Μπορεί
η «αλληλέγγυα οικονομία» να αποτελέσει το εφαλτήριο για την υπέρβαση του
υπάρχοντος συστήματος της ληστρικής οικονομικής εκμετάλλευσης ανθρώπων και
φυσικών πόρων;
Πώς
μπορεί να συγκροτηθεί ως ένας αμεσοδημοκρατικός θεσμός εμπνευσμένος από αξίες
οι οποίες συγκρούονται με το φαντασιακό της καταναλωτικής κοινωνίας, το
φαντασιακό του homo economicus και την ιδεολογία της «ανάπτυξης»,
χωρίς να εξατμιστεί σε μία ακόμη «εναλλακτική λύση» εντός συστήματος;
Πώς
μπορεί να συγκροτηθεί μια οικονομία όπου μέτρο επιτυχίας της θα είναι η κάλυψη
των αναγκών μας και όχι το κέρδος, μια οικονομία από τα κάτω, μια οικονομία που
δεν παράγει πολιτική εξουσία, η οποία αντιθέτως παράγεται από την κοινωνική
δύναμη και την πολιτική πράξη της άμεσης δημοκρατίας;
Ήταν
μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με προτάσεις
για εναλλακτικές λύσεις στα οικονομικά προβλήματα και τα αδιέξοδα που προκαλεί
η κρίση μέσα από την αλληλέγγυα αυτοοργάνωση.
Ακούστηκαν
ιδιαίτερα τολμηρές προτασεις που έχουν γίνει και πράξη, από τους αυτοδιαχειριζόμενους
λαχανόκηπους, την ανάληψη της αυτόδιαχείρισης
των πτωχευμένων εργοστάσιων, μέχρι την δημιουργία
τοπικού χρήματος της κυρά Φροσύνης και την Ηθική ΤρΆπεζα που πρότεινε ο Α.Ρουμελιώτης.
Στη
διάρκεια της συζήτησης φάνηκε να υπάρχουν δύο απόψεις κυριως από το δίκτυο Κάπα,και
τον Α. Ρουμελιώτη, ότι η συνεργατική οικονομία
μπορεί να λειτουργήσει στο περιθώριο της αγοράς και του καπιταλισμού χρησιμοποιώντας
τις αντιθέσεις και τις αδυναμίες του. Να βάλουμε τρικλοποδιά στον καπιταλισμό, όπως χαρακτηριστικά είπε ο δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας Α. Ρουμελιώτης. Έτσι οι συμμετέχοντες
να λύνουν τα οικονομικά τους προβλήματα και να δημιουργούν ελεύθερες νησίδες μέσα
στον καπιταλισμό. Η άλλη άποψη που εκφράστηκε ήταν ότι ο σημερινός αρπακτικός νεοφιλελεύθερος
καπιταλισμός δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιες πρωτοβουλίες και τις καταστρέφει ιδιωτικοποιώντας
τα πάντα, από τους σπόρους το νερό τον ήλιο την υγεία, Ούτε θ ανεχτεί να κυκλοφορήσει εναλλακτικό χρήμα. Και σε κάθε περίπτωση τα κινήματα αυτά πρεπει
να θέτουν το γενικότερο πολιτικό πρόβλημα και την ανατροπή του καπιταλισμού.
Από την πλευρά του Κοινωνικού
Ιατρείου Πρέβεζας ο ομιλητής περιέγραψε
την πορεία του στα τρία χρόνια λειτουργίας,
τη δράση του στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας μας,
ανασφάλιστους και μη, Έλληνες και μετανάστες. Τον αμεσοδημοκρατικό τρόπο
λειτουργίας του ΙΚΑΠ, τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε.
Τόνισε ότι η νησίδες αλληλεγγύης που φτιάχνουμε
θα σαρωθούν από την λαίλαπα του νέοφιλευθερισμού που κατεδαφίζει την δωρεάν υγεία , αν δεν συνδέσουμε τον αγώνα μας
με την προστασια του ΕΣΥ, του κοινωνικού κράτους και τον αγώνα να μην κλείσει
και να στελεχωθεί το τοπικό νοσοκομείο. Εξήγησε ότι η επιτυχία ενός εγχειρήματος
αλληλεγγύης εξαρτάται από την μαζικότητα του και την αποδοχή της κοινωνίας που έχουμε
πετυχει. Καμία νομιμότητα δεν μπορει να μας κλείσει όταν έχουμε μαζί μας την κοινωνία. Επίσης είπε ότι κατά την γνώμη μας τα κινήματα αλληλεγγύης
και συνεργατικής οικονομίας που είναι
αποτέλεσμα της κρίσης, είναι από μόνα τους
ανατρεπτικά απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Και μόνο με την ύπαρξη τους θέτουν το θέμα
της πολίτικης αλλαγής στη χώρα μας χωρίς να το λένε.
Το
κοινωνικό ιατρείο Πρέβεζας είναι μια οντότητα αλληλεγγύης, δημιούργημα της κρίσης
που θα αυτοκαταργηθεί όταν εκλείψουν οι
συνθήκες που το δημιούργησαν η φτώχεια και εξαθλίωση. Για το σκοπό
αυτό αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις.
