Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Η ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ Ο«ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ» ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΜΠΗ. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ


Το κείμενο που ακολουθεί είναι η βασική εισήγηση στη συνάντηση φίλων και συνεργατών εμπλουτισμένη με στοιχεία από τις παρατηρήσεις ,όσων έλαβαν μέρος στη συνάντηση.

Η ανεξάρτητη αυτοδιοικητική κίνηση «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα-Λούρος-Ζάλογγο» αναδύθηκε στη ζωή του Δήμου μας λίγο πριν από τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010 και προετοιμάστηκε γι’ αυτές.

Η έννοια του «δημόσιου χώρου», που συμβόλισε την κίνησή μας, παραπέμπει άμεσα στο κοινό πρεβεζάνικο σπιτικό μας. Ο δημόσιος χώρος της πόλης μας είναι ο κοινωνικός μας καθρέφτης. Είναι μια θεμελιώδης «κοινοκτημονική» ιδέα, της οποίας η χρήση επέτρεψε να κάνουμε την κριτική μας στις κοινωνικές δυνάμεις που κυριάρχησαν πελατειακά στη ζωή του δήμου μας όλα αυτά τα χρόνια. Η έννοια του δημόσιου χώρου παραπέμπει άμεσα στο αισθητό κοινωνικό πρόβλημα, που βιώνουμε στο δήμο μας, όπου, μαζί με τα δημόσια εδάφη, καταπατούνται σήμερα και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Σήμερα! Που ζούμε φάσεις της βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης του νεοφιλελεύθερου πολιτικοοικονομικού συγκροτήματος σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο. Οι συνεργάτες του, δηλαδή οι Έλληνες δικομματικοί ηγέτες και οι Πρεβεζάνοι τοπικοί τους χαλίφες, αφού επιδόθηκαν στην κακομεταχείριση των κοινών μας αναπτυξιακών, περιβαλλοντικών και χωρικών διαθεσίμων, μας έφεραν σε κατάσταση απροχώρητου.

Εκφράζεται αυτή σαν μείωση των εισοδημάτων, γύρισμα της πλάτης στους τόσο παραπλανημένους αυτό-εκμεταλλευόμενους μικρο-μεσαίους και φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού. Οι μάζες των εργασιακά εξαρτημένων βιώνουν σήμερα την έκρηξη της ανεργίας και βρίσκονται αντικειμενικά σε απελπιστική θέση. Εξάλλου, το τόσο ατομοκεντρικό ιδεολόγημα-όνειρο της παραγωγής ιδιοκτησίας, τινάζεται στον αέρα από αυτούς τους ίδιους τους θεμελιωτές του. Αφού έβλαψαν ανεπανόρθωτα το δημόσιο χώρο, τη γεωργική γη και το τοπίο με τις πελατειακές αποδόσεις υπεραξίας (διάβαζε: πολυκατοικιο-ποιήσεις), ζητούν τώρα ρέστα από τα θύματα των καταστροφικών επενδύσεων.

Αλλά και οι θεσμοί του ίδιου του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, που κατά τεχνητή συνεκδοχή φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «Δημοκρατίας», έχουν εξευτελιστεί και η αυτοδιοίκηση μένει τέτοια μόνο κατ΄ όνομα. Μια κρατικίστικη νοοτροπία διαχείρισης διαπερνά τις όποιες λειτουργίες της. Το ζούμε και στην Πρέβεζα.

Στο Δήμο μας συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού του βρίσκονται αντιμέτωπα με την καταφρόνια ή, ακόμα, και με τον υποσιτισμό ή την πείνα. Οι συνδημότες μας, μέρα με την ημέρα, χάνουν κάθε προστασία από τα ασφαλιστικά τους ταμεία, εκτίθενται στην «ιατρική νέμεση» και λαβαίνουν μέρος, ο ένας μετά τον άλλο, στο θλιβερό σκηνικό της διάλυσης του όποιου στημένου πλαισίου κοινωνικής συνοχής –τεχνητού και ανεύθυνου– που πάντως υπήρχε.
Η διττή φυσιογνωμία της επιβολής της μνημονιακής πολιτικής και της στραγγαλιστικής εφαρμογής του «Καλλικράτη» ενίσχυσε το συγκεντρωτικό, δημαρχο-κεντρικό και πελατειακό μηχανισμό λειτουργίας του Δήμου και απομάκρυνε, όλο και περισσότερο, δημότες και γειτονιές, ενεργούς πολίτες και επαγγελματικούς φορείς από δραστηριότητες συμβουλευτικού χαρακτήρα, από την όποια συμμετοχή στη θεμελίωση των αποφάσεων, και προφανώς από την ατομική φιλοπρόοδη διάθεση για κοινωνική παρέμβαση και ανάληψη κοινωνικής ευθύνης. Λιγότερο ή περισσότερο από άλλους δήμους, και στην Πρέβεζα η Αυτοδιοίκηση, με βαριά κληρονομιά της ανεύθυνης «ελληνούπολης» (με γνωστά όμως τα ονοματεπώνυμα των υπευθύνων), διαχειρίζεται διοικητικά και πελατειακά (και όχι συμμετοχικά και αυτοδιοικητικά) τα δημοτικά πράγματα.

Έχουμε καταγγείλει τη σημερινή δημοτική αρχή ως προσκολλημένη στις πολιτικές δυνάμεις που μας κυβερνούν, με αποκορύφωση την επιλογή του προσωπικού του αμαρτωλού λιμενικού ταμείου. Είναι προφανώς παγιδευμένη στην εφαρμογή των πολιτικών των μνημονίων στο Δήμο μας, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο η καθημερινή ζωή των συμπολιτών μας.

Για το λόγο αυτό δεν παραλείψαμε να δώσουμε θαρραλέες απαντήσεις στα ερωτήματα που προέκυψαν για μας ως δημότες της Πρέβεζας και διαπιστευμένους εκπροσώπους πολλών συμπολιτών μας, που μας τίμησαν στις δημοτικές εκλογές στις 7 Νοέμβρη 2010. Δε διανοηθήκαμε ούτε στιγμή να δεχτούμε ένα Δήμο που να είναι εργαλείο εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών σε τοπικό επίπεδο. Είδαμε το Δήμο κοντά στο δημότη και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Η Πρεβεζάνικη κοινωνία μας αναγνώρισε την προσπάθεια που αναλάβαμε για το Κοινωνικό Ιατρείο σαν συμβολή στο στήσιμο μιας κοινωνίας αλληλεγγύης.

Με τις προτάσεις μας σε πολλά επίπεδα,
• από το αναπτυξιακό έως το πολιτιστικό,
• από τα Σχολικά Εστιατόρια και τα Εστιατόρια Εργαζομένων έως την εργατική κοινωνική στέγη και την κοινωνική πολεοδομία,
• από τη διαχείριση των απορριμμάτων έως την αναβάθμιση του λιμανιού,
• από το ενδιαφέρον μας για τους οικισμούς (πρώην κοινότητες της πρεβεζάνικης υπαίθρου) έως την κριτική μας για τις συνεχιζόμενες περιβαλλοντικές καταστροφές,
• από την υποστήριξη κάποιων επιβεβλημένων χωροταξικών παρεμβάσεων έως και τις προτάσεις για σημαντικές μνημειακές δημιουργίες,
• από την υποστήριξη των εργαζομένων του Δήμου έως τη συμμετοχή μας σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλων των εργαζομένων μας που χτυπήθηκαν από τη μνημονιακή λαίλαπα,
• από την κατάθεση αγωνιστικών ψηφισμάτων για τα τοπικά και εθνικά ζητήματα έως τις πολυάριθμες ερωτήσεις προ ημερησίας διατάξεως σε φλέγοντα ζητήματα,
συγκροτήσαμε ένα πρότυπο πλαισίου δράσης για το άμεσο μέλλον, που προτείνουμε σαν προγραμματική δέσμευση για τις επερχόμενες εκλογές, μαζί με όσους φίλους, συνεργάτες και συντοπίτες θα θελήσουμε και θα μπορέσουμε να αγωνιστούμε να το βελτιώσουμε ως πρόγραμμα, που θα προβάλουμε στην πρεβεζάνικη κοινωνία και θα το εφαρμόσουμε.

Ακριβώς, σε αυτούς τους παλιούς και νέους φίλους και συνεργάτες απευθυνόμαστε που θα ανανεώσουν, σε όλα τα επίπεδα, και θα διευρύνουν τον αγωνιστικό δημόσιο χώρο μας με την παρουσία τους, τη συμμετοχή τους, τις ιδέες τους, τα αιτήματά τους και τις συλλογικές τους δράσεις και διεκδικήσεις.

Ας επιχειρήσουμε όλοι μαζί μια συμμετοχική δράση, που σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, μπορεί να αποτελέσει πρόταση ανατροπής του παλιού και υποδοχής του καινούργιου στην πόλη και το δήμο μας.


Ανεξάρτητη αυτοδιοικητική κίνηση «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα-Λούρος-Ζάλογγο»