Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Ε. Τσακαλώτος , Μηλιός για Κύπρο: Το Eurogroup εξασφάλισε ότι στο μέλλον κάθε κρίση θα είναι συγχρόνως και ένα δράμα



Δήλωση Ευκλείδη Τσακαλώτου, Βουλευτή Β’ Αθήνας και Υπεύθυνου ΕΕΚΕ Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σχετικά με τις εξελίξεις στην Κύπρο




Από την αρχή της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επέμενε στην ευρωπαϊκή διάστασή της, δηλαδή ότι έχουμε να κάνουμε με ένα υπερεθνικό πρόβλημα χρέους, το οποίο χρήζει υπερεθνικής αντιμετώπισης.

Με τις εξελίξεις στη Κύπρο βλέπουμε για ακόμη μια φορά το αδιέξοδο μιας πολιτικής που δεν είναι συνολική για όλη την ευρωζώνη, αλλά συνίσταται σε αποσπασματικές ενέργειες για κάθε χώρα ξεχωριστά. Η απόφαση για το «κούρεμα» των καταθέσεων στην Κύπρο, ακόμα και αυτών που είναι κάτω  από 100 χιλ. €, έρχεται και σε αντίθεση με τις αποφάσεις να προχωρήσει η τραπεζική ένωση και να καθιερωθεί μια πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων.

Από εδώ και πέρα σε κάθε κρίση, όπου κι αν ξεσπάσει, ο φόβος των καταθετών θα είναι μέρος της εξίσωσης, με απρόβλεπτες συνέπειες. Το Eurogroup εξασφάλισε, με τις ανιστόρητες και ανεγκέφαλες αποφάσεις του, ότι στο μέλλον κάθε κρίση θα είναι συγχρόνως και ένα δράμα.

Φθάνουμε όλο και πιο κοντά σε μια αποφασιστική στιγμή όπου είτε ολόκληρος ο Νότος θα επιβάλλει μια πιο δίκαιη και βιώσιμη συνολική λύση, ή η ευρωζώνη δε θα μπορέσει να διαχειριστεί τις φυγόκεντρες δυνάμεις και την οργή των λαών.



Δήλωση Γιάννη Μηλιού, υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
για τις εξελίξεις στην Κύπρο

Η αδιανόητη έως χθες για ολόκληρο τον πλανήτη απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων όλων ανεξαιρέτως των καταθετών των τραπεζών της Κύπρου είναι μια συνειδητή απόφαση των νεοφιλελεύθερων ευρωπαικών κέντρων εξουσίας να βάθυνουν την κρίση. Είναι μια απόφαση που αντί να χρησιμοποιεί ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας ESM για την ανακεφαλαιοποίηση, όπως υποτίθεται ότι αποφασίστηκε πρόσφατα, ορίζει για άλλη μια φορά ένα έκτακτο πλαίσιο λύσης. Πρόκειται για μια κίνηση βόμβα στα θεμέλια της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου. Η προοπτική κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος μιας "μη συστημικής" χώρας είναι ένα σήμα προς τις αγορές ότι η καταστροφή είναι συστατικό της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Στη συνέχεια θα επέλθει ο νέος κύκλος χρηματοπιστωτικής ασφυξίας ο οποίος θα φροντίσει ώστε η εκκαθάριση να περάσει και στην "πραγματική οικονομία”.
Δεν πρόκειται για λάθος, είναι επιλογή. Πρόκειται για την ασύμμετρη διαχείριση της κρίσης. Η διαχείριση είναι ασύμμετρη σε δύο επίπεδα. Ενώ υποτίθεται ότι υπάρχουν κοινοί κανόνες λειτουργίας, την κρίσιμη στιγμή επιλέγεται να πέσει το βάρος σε κάθε χώρα ξεχωριστά, ξαφνικά κάθε χώρα καθίσταται μόνη της υπεύθυνη να λύσει ένα πρόβλημα που όλοι πια ξέρουν ότι είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Το δεύτερο επίπεδο είναι ότι δεν κουρεύονται οι διατραπεζικές συναλλαγές αλλά μόνο οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Πάλι το βάρος πέφτει ασύμμετρα πάνω στους μικροκαταθέτες, πάλι την κρίση πληρώνει ο κόσμος της εργασίας και της μικρής επιχείρησης που πλήττεται ολοένα και περισσότερο για να διασωθούν οι τράπεζες και ο νεοφιλελευθερισμός. Το πρώην «εγγυημένο όριο» καταθέσεων των 100 χιλιάδων ευρώ θυσιάζεται με μια κίνηση. Πρόκειται για ένα τζογάρισμα αντίστοιχο με εκείνο της διαχείρισης της χρεωκοπίας της Lehman Brothers, που στέλνει το σήμα ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν θα τεθεί «ποτέ» σε αμφισβήτηση, ότι «ποτέ» δεν θα δωθούν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών.
Εδώ και τόσο καιρό υπήρχε μια διαπραγμάτευση μεταξύ της Κύπρου και της τρόικα η οποία αφέθηκε στη μέση. Με το που βγήκε η δεξιά κυβέρνηση των φίλων του κ. Σαμαρά επιβάλλει απευθείας εκκαθαριστικά μέτρα και «πυροβολεί» την πλειοψηφία της κυπριακής κοινωνίας. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο δικαιώνουν τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ότι δεν πρόκειται να βγει η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ευρώπη από την κρίση με μια επιστροφή στον παλιό κόσμο, στον κόσμο που υπήρχε πριν την κρίση, μόνος δρόμος εξόδου είναι η ριζοσπαστική ρήξη με τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού και η παραγωγική κινητοποίηση της κοινωνίας που θα οδηγήσει σε έναν κοινωνικό μετασχηματισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν μπορεί να προπαγανδίζεται ως λύση, όπως γίνεται από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρισόστομος, η έξοδος από το ευρώ. Αυτή η «λύση» θα οξύνει ακόμη περισσότερο τα αρνητικά στοιχεία της κρίσης, συμπληρώνοντας την πολιτική της επιλεκτικής χρεωκοπίας και απομονώνοντας τις δυνάμεις που μάχονται τον νεοφιλελευθερισμό από τους φυσικούς συμμάχους τους, τις εργατικές τάξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η θεωρία της «ειδικής περίπτωσης» που προωθεί κάθε φορά που επιτίθεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική βρίσκει το φυσικό της σύμμαχο στον απομονωτισμό που προωθεί η έξοδος από το ευρώ. Αντίθετα, η κρίση αυτή μπορεί να αποδειχθεί ως η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Μια αρνητική ψήφος του Κυπριακού Κοινοβουλίου θα μεταφέρει τον «πόλεμο» μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τα νεοφιλελεύθερα κέντρα εξουσίας θα αναγκαστούν να αναδιπλωθούν και είναι πιθανό να ξακινήσει μια πορεία αντιστροφής της αρνητικής πορείας της τελευταίας πενταετίας.