«Από δω και μπρος δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος,από δω και μπρος είμαστε φτιαγμένοι για να ΖΗΣΟΥΜΕ!»
Μετά από τρία χρόνια Μνημονίου, η τρικομματική κυβέρνησης συνεχίζει απτόητη το έργο της. Η εργοδοτική αυθαιρεσία, η ανεργία που αγγίζει το 64% στους νέους , η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία αποτελούν καθημερινότητα για τον κόσμο της εργασίας. Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, οι εργασιακές σχέσεις μετασχηματίζονται σε επισφαλείς και ελαστικές, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.Ακολουθώντας αυτή τη λογική, η πολιτική που ασκείται στην Ήπειρο οδηγεί στην καθιέρωση ενός «εργασιακού μεσαίωνα» στην περιοχή. Αρχικά, στο δήμο Πωγωνίου θέλουν να εγκαταστήσουνΕΟΖ (ειδική οικονομική ζώνη) και στην περιοχή της Κακαβιάς στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, με την προοπτική οι μετανάστες, σε καθεστώς ομηρίας, να δουλεύουν στα κάτεργα της ΕΟΖ. Η ΕΟΖ στο Πωγώνι θα σημαίνει κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος και αξιοπρέπειας, προκειμένου εταιρίες αμφίβολης προέλευσης να δημιουργήσουν –χωρίς κανένα κέρδος για το ελληνικό δημόσιο- αποθήκες τοξικών και πυρηνικών αποβλήτων σε μία πανέμορφη περιοχή.Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση της τοπικής οικονομικής δραστηριότητας και των εργασιακών σχέσεων. Η συνεταιριστική επιχείρηση «Πίνδος» έχει ξεκινήσει τις απολύσεις και απειλεί να βάλει λουκέτο, ενώ τα κέρδη της αποτελούν το 20% του ΑΕΠ της Ηπείρου. Η γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ» κινδυνεύει με κλείσιμο εξαιτίας της συγχώνευσης της Αγροτικής Τράπεζας και έχει απλήρωτους τους περισσότερους κτηνοτρόφους. Η εταιρία Praktiker από το 2011 έχει φτάσει τις 19 απολύσεις. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα, απολύονται σχεδόν καθημερινά εργαζόμενοι που συμμετείχαν ενεργά στο σωματείο τους.Την ίδια στιγμή, η γερμανική πολυεθνική αναγγέλλει τη συμμετοχή της σε επιδοτούμενα προγράμματα για εργαζόμενους 5μηνης μαθητείας, σύμφωνα με το νέο «Σχέδιο Επιχειρηματικότητας για τη Νέα Γενιά», για να εξασφαλίσει δωρεάν εργατικά χέρια, καθώς η «αμοιβή» των εργαζομένων αυτών, η οποία φτάνει τα 16 έως 19 ευρώ τη μέρα (αρκετά χαμηλότερη από τον νόμιμο κατώτατο μισθό) είναι επιδοτούμενη αποκλειστικά από τον ΟΑΕΔ.Επίσης, οι τοπικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ «Παύλου» και «Αρβανιτίδης» έχουν κάνει την απλήρωτη εργασία κανόνα και τις απολύσεις σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.Από την εργασιακή πραγματικότητα της πόλης δε λείπουν ούτε οι εκδικητικές απολύσεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης, όπως στην περίπτωση του εστιατορίου Piazza Del Cafe, όπου οι εργαζόμενοι απολύθηκαν επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν στις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις των εργοδοτών τους.Αυτή η κατάσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα αυτής της ακραίας πολιτικής λιτότητας και εξαθλίωσης, προς όφελος των λίγων. Απέναντι σ αυτή την πραγματικότητα, ο αγώνας για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών αποτελεί μονόδρομο. Ως νέοι και νέες ΣΥΡΙΖΑ, καλούμε τους νέους και τις νέες της πόλης, άνεργους/ες και εργαζόμενους/ες, να βρεθούμε, να αγωνιστούμε, να σπάσουμε μαζί την εργοδοτική τρομοκρατία. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια.Μέσα από συνελεύσεις και δικτυώσεις ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων να διεκδικήσουμε συλλογικά το δικαίωμα μας στην αξιοπρεπή εργασία.
Μετά από τρία χρόνια Μνημονίου, η τρικομματική κυβέρνησης συνεχίζει απτόητη το έργο της. Η εργοδοτική αυθαιρεσία, η ανεργία που αγγίζει το 64% στους νέους , η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία αποτελούν καθημερινότητα για τον κόσμο της εργασίας. Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, οι εργασιακές σχέσεις μετασχηματίζονται σε επισφαλείς και ελαστικές, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.Ακολουθώντας αυτή τη λογική, η πολιτική που ασκείται στην Ήπειρο οδηγεί στην καθιέρωση ενός «εργασιακού μεσαίωνα» στην περιοχή. Αρχικά, στο δήμο Πωγωνίου θέλουν να εγκαταστήσουνΕΟΖ (ειδική οικονομική ζώνη) και στην περιοχή της Κακαβιάς στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, με την προοπτική οι μετανάστες, σε καθεστώς ομηρίας, να δουλεύουν στα κάτεργα της ΕΟΖ. Η ΕΟΖ στο Πωγώνι θα σημαίνει κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος και αξιοπρέπειας, προκειμένου εταιρίες αμφίβολης προέλευσης να δημιουργήσουν –χωρίς κανένα κέρδος για το ελληνικό δημόσιο- αποθήκες τοξικών και πυρηνικών αποβλήτων σε μία πανέμορφη περιοχή.Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση της τοπικής οικονομικής δραστηριότητας και των εργασιακών σχέσεων. Η συνεταιριστική επιχείρηση «Πίνδος» έχει ξεκινήσει τις απολύσεις και απειλεί να βάλει λουκέτο, ενώ τα κέρδη της αποτελούν το 20% του ΑΕΠ της Ηπείρου. Η γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ» κινδυνεύει με κλείσιμο εξαιτίας της συγχώνευσης της Αγροτικής Τράπεζας και έχει απλήρωτους τους περισσότερους κτηνοτρόφους. Η εταιρία Praktiker από το 2011 έχει φτάσει τις 19 απολύσεις. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα, απολύονται σχεδόν καθημερινά εργαζόμενοι που συμμετείχαν ενεργά στο σωματείο τους.Την ίδια στιγμή, η γερμανική πολυεθνική αναγγέλλει τη συμμετοχή της σε επιδοτούμενα προγράμματα για εργαζόμενους 5μηνης μαθητείας, σύμφωνα με το νέο «Σχέδιο Επιχειρηματικότητας για τη Νέα Γενιά», για να εξασφαλίσει δωρεάν εργατικά χέρια, καθώς η «αμοιβή» των εργαζομένων αυτών, η οποία φτάνει τα 16 έως 19 ευρώ τη μέρα (αρκετά χαμηλότερη από τον νόμιμο κατώτατο μισθό) είναι επιδοτούμενη αποκλειστικά από τον ΟΑΕΔ.Επίσης, οι τοπικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ «Παύλου» και «Αρβανιτίδης» έχουν κάνει την απλήρωτη εργασία κανόνα και τις απολύσεις σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.Από την εργασιακή πραγματικότητα της πόλης δε λείπουν ούτε οι εκδικητικές απολύσεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης, όπως στην περίπτωση του εστιατορίου Piazza Del Cafe, όπου οι εργαζόμενοι απολύθηκαν επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν στις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις των εργοδοτών τους.Αυτή η κατάσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα αυτής της ακραίας πολιτικής λιτότητας και εξαθλίωσης, προς όφελος των λίγων. Απέναντι σ αυτή την πραγματικότητα, ο αγώνας για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών αποτελεί μονόδρομο. Ως νέοι και νέες ΣΥΡΙΖΑ, καλούμε τους νέους και τις νέες της πόλης, άνεργους/ες και εργαζόμενους/ες, να βρεθούμε, να αγωνιστούμε, να σπάσουμε μαζί την εργοδοτική τρομοκρατία. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια.Μέσα από συνελεύσεις και δικτυώσεις ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων να διεκδικήσουμε συλλογικά το δικαίωμα μας στην αξιοπρεπή εργασία.
