Νίκος Β. Καρατζένης Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Πρέβεζας
Τούτες τις κρίσιμες ώρες για τη χώρα μας και το
λαό της, που η φτώχεια γίνεται τρόμος και φόβος για τους αδύναμους, τους
ηλικιωμένους και τους άπορους, η συγκυβέρνηση με την τρόικα προβαίνουν σε ένα
άθλιο εμπόριο ελπίδας μέσω της επινοημένης πραγματικότητας για δήθεν ανάκαμψη
της οικονομίας, για το τέλος της οικονομικής κρίσης και δια του ωραίου μύθου του
πρωτογενούς πλεονάσματος για να υφαρπάσουν για μια ακόμη
φορά την ψήφο του Έλληνα στις εκλογές του Μαΐου 2014. Όμως, παρά την τέλεια
υποκριτική της η κυβέρνηση, παρά την επικουρία των μέσων ενημέρωσης που
διατελούν υπό την υποτέλειά της και συντηρούνται από την οικονομική της
γενναιοδωρία, δεν πείθει ευτυχώς κανέναν Έλληνα για τα προαναφερθέντα
μυθεύματα, ο οποίος διαπιστώνει ότι τα 500 εκ. του «κοινωνικού μερίσματος», που
θα δοθούν ως δόλωμα στους αδικημένους, είναι ένα προσβλητικό μηδενικό, «ένα
μεγάλο τίποτε» μπροστά στα 75 δις, τα οποία έχουν αρπαχθεί από το εισόδημα των
Ελλήνων πολιτών λόγω της ανάλγητης προσαρμογής τους στις επιταγές των
τροϊκανών.
Δεν πείθουν πλέον οι κυβερνώντες κανέναν πολίτη που ζει τη ζοφερή πραγματικότητα της
ανεργίας, του αφανισμού των δομών υγείας και περίθαλψης, της διάλυσης του
κοινωνικού κράτους, της μείωσης του αγροτικού εισοδήματος, του τέλους των
μεσαίων επιχειρήσεων, της επίθεσης στις συντάξεις των ηλικιωμένων, του
ξεπουλήματος της εθνικής γης και των υγιών παραγωγικών μονάδων…. Δεν πείθουν
τον θυμωμένο πολίτη που διαπιστώνει πως μέρα με τη μέρα βλέπει να τον
φτωχαίνουν από όνειρα, από προσδοκίες, από πολιτισμό, από ανθρωπιά
μεταμορφώνοντάς τον σ’ ένα συντρίμμι που αποδέχεται την ήττα του, κλείνεται στη
μοναξιά του για να καταλήξει εν τέλει σε έναν ιδιώτη μέσα στη μάζα αυτών που
υποφέρουν, να γίνει ένας ζωντανός νεκρός εκλιπαρώντας τους «ευεργέτες» του να
μην του στερήσουν έστω και αυτά τα ψίχουλα της ελεημοσύνης τους.
Σε Ηπειρωτικό επίπεδο, ο απολογισμός της
Περιφερειακής αρχής, που διαχειρίζεται τις τύχες των Ηπειρωτών, αποδεικνύει ότι
αυτή δεν έχει αυτοδιοικητική αντίληψη, ούτε προέκυψαν θετικά αποτελέσματα από
τη διακυβέρνησή της, αφού αυτή είναι παρακολούθημα της Κεντρικής διοίκησης.
Είναι «παλαιάς κοπής» αφού εξακολουθεί να λειτουργεί με την παλαιά θεώρηση των
αυτοδιοικητικών πραγμάτων, με
αποσπασματικές δράσεις χωρίς προγραμματική φιλοσοφία για ισόρροπη και ισότιμη
ανάπτυξη και των τεσσάρων περιφερειακών ενοτήτων. Η μείζων και η ελάσσων
αντιπολίτευση καταλογίζουν σ’ αυτή: αδιαφανή διαχείριση, αποφυγή διαλόγου,
πελατειακή συμπεριφορά, λαϊκισμό, συγκεντρωτισμό, υπεροψία, εφαρμογή της
τακτικής «της ενός ανδρός αρχής», την οποία στηλίτευσε ο Αθηναίος Ιστορικός
Θουκυδίδης.
Η πολιτική της εν λόγω Περιφ. Αρχής έχει αφήσει
έντονα τα σημάδια της στο σώμα της Ηπείρου. Οι Ηπειρώτες βλέπουν πως οι
επιλογές της οδηγούν σε ολοένα ασφυκτικό αδιέξοδο, μένουν άνεργοι, οι νέοι
εξαναγκάζονται να μεταναστεύσουν, η παραγωγική βάση της Ηπείρου, κτηνοτρόφοι,
μικροκαλλιεργητές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αφανίζονται. Σήμερα μια
κραυγή αγωνίας ακούγεται από άκρη σε άκρη της Ηπείρου, οι πολίτες
αναρωτιούνται: Πως θα τα βγάλουν πέρα, αν θα βρουν εργασία, πως θα μεγαλώσουν
τα παιδιά τους, πως θα πληρώσουν «τα χαράτσια», πως θα περιφρουρήσουν τη γη
τους, τον τόπο τους, πως θα διασώσουν την εθνική τους ταυτότητα, την Ηπειρώτικη
φυσιογνωμία τους. Η Ήπειρος από «πρώτη στ’ άρματα, στα γρόσια και στα γράμματα»
κατέληξε να είναι «η πρωτεύουσα της φτώχειας» και της ανυποληψίας, η φτωχότερη
γωνιά της Ελλάδας, η φτωχότερη περιοχή της Ευρώπης. Η Ήπειρος με τους
εργατικούς και δημιουργικούς κατοίκους της, η Ήπειρος με τους αναρίθμητους
επιστήμονες, η Ήπειρος με τους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία, η Ήπειρος με τους
κοινωνικούς και ανθρωπιστές ευεργέτες της, η Ήπειρος με τη μοναδική γεωγραφική,
φυσική, πολιτιστική της κληρονομιά: θάλασσα, ποτάμια, βουνά, δάση, οικισμούς,
αρχαιολογικούς, ιστορικούς τόπους, μικροκλίμα. Η Ήπειρος, τελευταία στην
Ευρώπη, πρώτη στη φτώχεια, μολονότι τα γεωγραφικά και κτηνοτροφικά της προϊόντα
είναι εγνωσμένης αξίας και ποιότητας λόγω των ειδικών κλιματικών συνθηκών και
της σύστασης του εδάφους της.
Μέγα τεκμήριο της εγκατάλειψης της Ηπείρου στην
τύχη της αποτελεί η άποψη που είναι διάχυτη στον αγροτικό κόσμο της Ηπείρου.
Ουδείς κτηνοτρόφος πιστεύει ότι η κραταιή ηγεσία της Περιφέρειας Ηπείρου με τα
πολιτικά ερείσματα στην κυβέρνηση της χώρας δεν είχε τη δυνατότητα να αποτρέψει
την πώληση της Δωδώνης σε ιδιώτες άνευ όρων, γεγονός ιστορικής σημασίας για την
Ήπειρο γιατί εξόντωσε τον κλάδο της κτηνοτροφίας, καταδίκασε σε φτωχοποίηση όχι
μόνο τους κτηνοτρόφους αλλά έπληξε το σύνολο των επαγγελματικών κλάδων της
Ηπείρου. Απλώς η ηγεσία της Περιφέρειας δεν θέλησε να αντισταθεί, βρέθηκε
δυστυχώς για την Ήπειρο, κατώτερη των περιστάσεων, διότι είναι απόλυτα
νομιμόφρων στη μνημονιακή κυβέρνηση, κυρίαρχη λογική και πρακτική της οποίας
είναι η παραχώρηση σε ιδιώτες του εθνικού πλούτου με πενιχρό τίμημα για να το
δώσει στους δανειστές, στους τραπεζίτες, στους τοκογλύφους.
Επειδή διατηρώ φιλικές σχέσεις με τους
κτηνοτρόφους της Ηπείρου, πέρα από ιδεολογικούς χρωματισμούς, έχω διαπιστώσει
πως μετά την «πτώση» της Δωδώνης, αυτοί έχουν περιέλθει σε δεινή θέση λόγω της
μη έγκαιρης καταβολής της αμοιβής του γάλακτος από τη νέα διοίκηση της εταιρείας.
Πολλοί εξ’ αυτών δανείζονται από συγγενείς, φίλους, ενεχυροδανειστές για να
επιβιώσουν. Το ίδιο έχει συμβεί και με τις μικρές επιχειρήσεις. Οι στίχοι του
ποιητή Γ. Σεφέρη, ελαφρώς παραλλαγμένοι αποτυπώνουν την οδυνηρή εικόνα της
Ηπείρου μας: «Όπου και να ταξιδέψω η Ήπειρος με πληγώνει, η Ήπειρος με τα
σκυθρωπά πρόσωπα των ανθρώπων της και τα λουκέτα των καταστημάτων...».
Πέραν αυτών ο Περιφερειάρχης υπήρξε και ο
εμπνευστής της πρότασης για την επιμήκυνση της ζωής του «φρέσκου γάλακτος» σε
επτά ημέρες, η οποία έγινε δεκτή από την τρόικα και παραδίδει την Ελληνική
κτηνοτροφία βορά στις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, τις πολυεθνικές και τις ξένες
αγορές. Για την περιοχή των Τζουμέρκων ο περιφερειάρχης αποτελεί το μέγιστο
εμπόδιο για την ανάπτυξή της. Οι Τζουμερκιώτες είναι πλήρως απογοητευμένοι με
τη στάση του διότι, όχι μόνο δεν προωθεί τη σύνδεση των Τζουμέρκων με την
Εγνατία οδό που θα βγάλει τον τόπο μας από την απομόνωση, αλλά με την αδιαφορία
του την υπονομεύει ερχόμενος συχνά σε σύγκρουση με τους Δημάρχους Βορείων και
Κεντρικών Τζουμέρκων.
Γι’ αυτούς και άλλους λόγους το κάλεσμα για την
«Ήπειρο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ» που απευθύνει στους πολίτες η Περιφερειακή παράταξη της
οποίας ηγείται η υποψήφια Περιφερειάρχης Ηπείρου Όλγα Γεροβασίλη, δεν είναι
απλώς προεκλογικό σύνθημα που πηγάζει από μικροκομματικούς υπολογισμούς, αλλά
αποτελεί προσκλητήριο που διεγείρει συνειδήσεις, που συσπειρώνει τους απανταχού
ευρισκόμενους Ηπειρώτες για να δώσουν τη μάχη για την απαλλαγή της Ηπείρου από
την παρακμιακή κατάσταση στην οποία καταδίκασε η απερχόμενη περιφερειακή αρχή
και να γράψει νέες σελίδες στην ιστορία της με μια Διοίκηση οραματική,
εμπνευσμένη, δημοκρατική και ανθρώπινη που κυρίαρχη αρχή της θα είναι «Όλα στο
φως, αγώνας για την Ήπειρο, ελπίδα για τους ανθρώπους της».
Δείγμα της πολιτικής φιλοσοφίας της «Ηπείρου
ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ» έδωσε η επικεφαλής αυτής Όλγα Γεροβασίλη: «Την εποχή που οι
εκφραστές της μνημονιακής πολιτικής προτάσσουν λιτότητα, εξαθλίωση, και
ανεργία, η δική μας απάντηση είναι η προάσπιση της κοινωνίας των ανθρώπων και
όχι των αριθμών. Αναγκαία προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η συμμετοχή και δράση όλων
των πολιτών που θα αγωνίζονται σθεναρά για αξιοκρατία, άμεση δημοκρατία, ίσες
ευκαιρίες, στήριξη των αδύναμων και δυνατό κοινωνικό ιστό. Εγγύηση των
προαναφερθέντων αποτελούν ενεργοί πολίτες που θέτουν το «εμείς» πάνω από το
«εγώ» σταθερά προσηλωμένοι στα προβλήματα του τόπου μας, πολίτες με καθαρή
σκέψη και όρεξη για προσφορά για μια αυτοδιοίκηση συμμετοχική, αναπτυξιακή και
διεκδικητική ώστε να καταστήσουμε την περιφέρεια της Ηπείρου μας ενιαία,
ισχυρή, σύγχρονη και λειτουργική».
Κεντρικό άξονα για την «Ήπειρο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ»,
αποτελεί η οικονομική ανασυγκρότηση της Ηπείρου, η οποία στηρίζεται σε δύο
πυλώνες, στον πρωτογενή τομέα και στον τουρισμό. Για να γίνει ελκυστικός ο
πρωτογενής τομέας σε νέους ανθρώπους που δεν έχουν ρίζες από αγροτικές
οικογένειες, απαιτείται επιστημονική, οικονομική, κοινωνική και ηθική στήριξή
τους από την Περιφέρεια και την Κεντρική εξουσία. Στόχος της «Ηπείρου
ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ» είναι η ενθάρρυνση των παραγωγών σε προϊόντα Προστατευόμενης
Ονομασίας Προέλευσης και προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης που δηλώνουν την
Ηπειρωτική φυσιογνωμία και την Τοπική ταυτότητα. Για να επιβιώσουν στον
πρωτογενή τομέα όσοι εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν, πρέπει να
δουν έμπρακτα το ενδιαφέρον της Περιφερειακής διοίκησης στην προστασία της
παραγωγής από τους μεσάζοντες, στην προώθηση του προϊόντος με όλα τα μέσα που
διαθέτει η περιφέρεια, με τον έλεγχο των εισαγωγών, με τη μείωση της τιμής του
πετρελαίου και του ρεύματος για τις αγροτικές εργασίες, τον έλεγχο των τιμών
των αγροτικών εφοδίων, την οργάνωση των παραγωγών σε ομάδες, απαλλαγμένες από
τα χρεοκοπημένα συνεταιριστικά σχήματα του παρελθόντος, την αδιαφάνεια και την
ιδιοποίηση του χρήματος. Σπουδαίας σημασίας είναι και η μεταποίηση των
γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων γιατί αυτή συνιστά μοχλό ανάπτυξης
μεσαίων επιχειρήσεων.
Όσον αφορά στον Τουρισμό η «Ήπειρος της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ»
θα σταθεί αρωγός σε όσους επιχειρούν σ’ αυτόν με δράσεις και παρεμβάσεις γιατί
έχει επίγνωση ότι η Ήπειρος που είναι ευνοημένη από τη γεωγραφία και την
ιστορία της επιβάλλεται να στηριχθεί στον θεματικό τουρισμό: περιηγητικό,
επιστημονικό, θρησκευτικό γιατί αυτός αποτελεί τον «κρυμμένο θησαυρό», την
ανεξάντλητη πηγή πόρων και συνιστά ενοποιητικό παράγοντα ο οποίος προάγει τον
«Ηπειρωτισμό» και είναι συνάμα ο πιο αποτελεσματικός πρεσβευτής της χώρας μας
ανά την οικουμένη. Η Άρτα και η Πρέβεζα με τον Αμβρακικό και το Ιόνιο πέλαγος,
η Θεσπρωτία με την πύλη της Ευρώπης, το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, που
διαδραματίζει διεθνή ρόλο, τα Ιωάννινα με τους παραδοσιακούς οικισμούς, τα
υδάτινα οικοσυστήματα και τους ορεινούς όγκους, είναι αδιανόητο να παραμένουν
στα αζήτητα τον 21ο αιώνα. Η Ελλοπία χώρα με το μαντείο της Δωδώνης,
το αρχαιότερο της Ελλάδας, ο οικισμός των Μολοσσών, το αρχαίο Όρραον, η
Κασσιώπη, η Νικόπολη, το νεκρομαντείο του Αχέροντα, η αρχαία Αμβρακία, οι
Βυζαντινοί ναοί της Άρτας, το μαρτυρικό Σούλι, μνημεία που διδάσκουν ιστορία,
πολιτισμό, εθνική αυτογνωσία δεν έχουν αναδειχθεί λόγω της ανύπαρκτης
τουριστικής πολιτικής της περιφερειακής αρχής. Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων
Πρέβεζας εκφράζει αγωνία και παράπονο: «Δεν μπορεί η προβολή της Ηπείρου να
γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες, η προσπάθεια που έγινε από την Περιφέρεια
Ηπείρου με τη συμμετοχή της σε διεθνείς τουριστικές εκθέσεις δεν έφερε τα
αναμενόμενα αποτελέσματα, η Πρέβεζα δεν έχει κάνει έντονη την παρουσία της στα
Βαλκάνια».
Πέραν αυτών η Αυτοδιοικητική μας παράταξη θα
τολμήσει με πολιτική και θεσμική θωράκιση να αποτρέψει τη μετατροπή της
ενέργειας, της υγείας, των συντάξεων, των μεταφορών, του νερού, των σκουπιδιών
σε εμπορεύματα και ευκαιρίες για επενδύσεις των νέων αποικιοκρατών για να καταστήσουν
την Ήπειρο «ξένη χώρα» για τους υπερήφανους, και αδάμαστους Ηπειρώτες, οι
οποίοι βοούν και διατρανώνουν το μήνυμά τους: «Όχι άλλη χαμένη πενταετία για
την Ήπειρο, ήρθε η ώρα της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ». Βεβαίως γνωρίζουμε με απόλυτη ακρίβεια
ότι το Καλλικρατικό πλαίσιο είναι ασφυκτικό, οι οικονομικές χρηματοδοτήσεις,
είτε αφορούν άμεση κρατική οικονομική χορήγηση, είτε προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ
είναι λίγοι. Δηλώνουμε όμως ότι δεν θα χαθεί ούτε ένα ευρώ από την κακή
διαχείριση και τις αμαρτωλές μίζες που έχουν τραυματίσει ανεπανόρθωτα το θεσμό
της Αυτοδιοίκησης. Η νέα διοίκηση της Περιφέρειας Ηπείρου, η οποία θα προκύψει
από την εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου, της οποίας θα ηγείται η Όλγα Γεροβασίλη
θα δίνει καθημερινές εξετάσεις τόσο στο οικονομικό πεδίο, όσο και στο πεδίο
διαχείρισης των πόρων. Μοναδικός κριτής μας θα είναι οι άνθρωποι της Ηπείρου,
οι πολίτες της Ηπείρου.
Καλούμε λοιπόν με όρους νίκης στις κάλπες του
Μαΐου, τους Ηπειρώτες που ζουν στην Ήπειρο και τους Ηπειρώτες της αποδημίας,
τους ανθρώπους της εργασίας, της αξιοπρέπειας, του πολιτισμού, τους νέους που
δοκιμάζονται από την ανεργία να συμπορευτούν μαζί μας, με τις ιδέες, την
εμπειρία και τις προτάσεις τους να εμπλουτίσουν το πρόγραμμά μας, να
σχεδιάσουμε μαζί τους το αύριο της Ηπείρου καθιστώντας την αντάξια της ιστορίας
της και της προσφοράς της στον Ελληνισμό. Το εγερτήριο σάλπισμα για τη λύτρωση
της Ηπείρου από τα δεσμά της φτώχειας και του διεθνούς διασυρμού (φτωχότερη
γωνιά της Ευρώπης!) το δίνει ο ποιητής Κωστής Παλαμάς:
«και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
στου κακού τη σκάλα
για τα’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
θα αισθανθείς να σου φυτρώνουν
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα».
Οι καιροί έταξαν την «Ήπειρο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ» να
πραγματοποιήσει την ανόρθωση της Ηπείρου.-
