Ένα σπίτι κοντά στη "Βίλα Αμαλία"
Πολύς λογος γίνεται περί ανομίας με αφορμή τις καταλήψεις σπιτιών
απο επιτροπές πολιτών, απο αστέγους νέους και απο αυτόνομες κοινότητες. Οι καταληψίες
περιποιούνται τα εγκαταλειμμένα σπίτια, έχουν καλές σχέσεις με τη γειτονιά,
κάνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις και διώχνουν τους χρυσαυγίτες από την περιοχή. Είναι
ένα φαινόμενο που ανθεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως στο Βερολίνο, στη φοιτητική
περιοχή του Κρόιτσμπεργκ ή στη Δανία, στην περιοχή Κριστιάνα και
δεν τους ενοχλεί κάνεις. Δημοσιεύουμε ένα γράμμα από αναγνώστη, γείτονα της βίλας
Αμαλίας, για να δείτε πού καταλήγουν ιστορικά κτήρια, όταν η πολιτεία αδιαφορεί
και διώχνονται οι καταληψίες.
 |
| ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΒΩΛΟΣ |
Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/01/2013
Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή, που αφορά "το
σπίτι του Σβώλου", ένα σπίτι κοντά στη "Βίλλα Αμαλία", το οποίο λόγω της
δημοσιότητας που έχει λάβει η τελευταία, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον:
«Αγαπητή 'Αυγή',
Δύο τετράγωνα από τη 'Βίλλα Αμαλία', στη γωνία Φερρών και Φυλής, βρίσκεται μια μονοκατοικία του '20, διώροφη, με επιπλέον δύο ημιυπόγεια διαμερίσματα και μια ευρύχωρη σοφίτα. Είναι το σπίτι του Αλέξανδρου Σβώλου, πολύπαθο κληροδότημα με την εντολή να αξιοποιηθεί ως Οίκος Απόρων Φοιτητών, επιθυμία που ποτέ δεν εκπληρώθηκε, κάποτε πουλήθηκε και κατέληξε να λειτουργεί ως οίκος ανοχής.
Μετά από διαβήματα και πιέσεις ετών, το κτήριο, για ν' απαλλαγεί από την 'επιχείρηση' που το κατείχε, κηρύχθηκε διατηρητέο και πέρασε στο υπουργείο Παιδείας. Έκτοτε και για περίπου δύο δεκαετίες εγκαταλείφθηκε. Ένα διάστημα έμειναν 'καταληψίες', η γειτονιά τούς καλοδέχθηκε, το νοικοκύρεψαν, ωστόσο σύντομα εκδιώχθηκαν κι από τότε ρημάζει σφραγισμένο.
Πιστεύω, για όσον καιρό ακόμα στέκει όρθιο, θα πρέπει να παραχωρηθεί σε νέους άστεγους, κάτι που σήμερα πια βρίσκεται πολύ κοντά στην επιθυμία του κληροδότη. Στις μέρες μας, που οι οικονομικές δυνατότητες του υπουργείου Παιδείας να το επισκευάσει και να το αξιοποιήσει είναι μηδαμινές, θα ήταν προς τιμήν του να σεβαστεί την επιθυμία του κληροδότη και να το αποδώσει σ' αυτούς τους νέους που το χρειάζονται.
Μια τυπική υπογραφή παραχώρησης όλη κι όλη για να μπορέσουν κάποιοι νέοι να επωφεληθούν από αυτό που τους ανήκει, γιατί το κράτησε και το διατήρησε γι' αυτούς σε πολύ δύσκολους καιρούς ένας Δάσκαλος και Δημοκράτης.»
Ζ.Σ.
«Αγαπητή 'Αυγή',
Δύο τετράγωνα από τη 'Βίλλα Αμαλία', στη γωνία Φερρών και Φυλής, βρίσκεται μια μονοκατοικία του '20, διώροφη, με επιπλέον δύο ημιυπόγεια διαμερίσματα και μια ευρύχωρη σοφίτα. Είναι το σπίτι του Αλέξανδρου Σβώλου, πολύπαθο κληροδότημα με την εντολή να αξιοποιηθεί ως Οίκος Απόρων Φοιτητών, επιθυμία που ποτέ δεν εκπληρώθηκε, κάποτε πουλήθηκε και κατέληξε να λειτουργεί ως οίκος ανοχής.
Μετά από διαβήματα και πιέσεις ετών, το κτήριο, για ν' απαλλαγεί από την 'επιχείρηση' που το κατείχε, κηρύχθηκε διατηρητέο και πέρασε στο υπουργείο Παιδείας. Έκτοτε και για περίπου δύο δεκαετίες εγκαταλείφθηκε. Ένα διάστημα έμειναν 'καταληψίες', η γειτονιά τούς καλοδέχθηκε, το νοικοκύρεψαν, ωστόσο σύντομα εκδιώχθηκαν κι από τότε ρημάζει σφραγισμένο.
Πιστεύω, για όσον καιρό ακόμα στέκει όρθιο, θα πρέπει να παραχωρηθεί σε νέους άστεγους, κάτι που σήμερα πια βρίσκεται πολύ κοντά στην επιθυμία του κληροδότη. Στις μέρες μας, που οι οικονομικές δυνατότητες του υπουργείου Παιδείας να το επισκευάσει και να το αξιοποιήσει είναι μηδαμινές, θα ήταν προς τιμήν του να σεβαστεί την επιθυμία του κληροδότη και να το αποδώσει σ' αυτούς τους νέους που το χρειάζονται.
Μια τυπική υπογραφή παραχώρησης όλη κι όλη για να μπορέσουν κάποιοι νέοι να επωφεληθούν από αυτό που τους ανήκει, γιατί το κράτησε και το διατήρησε γι' αυτούς σε πολύ δύσκολους καιρούς ένας Δάσκαλος και Δημοκράτης.»
Ζ.Σ.
