Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/01/2013
Παραφράζοντας το γελοίο κλισέ του Κοέλιο: μπορεί κανείς να πει
ότι, άμα θέλεις πολύ να στρέψεις την προσοχή από τις πομπές σου,
ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις. Ιδίως μάλιστα όταν
έχεις φτιάξει ένα δικό σου παράλληλο σύμπαν κι ένα οργουελικό νιούσπικ,
όπου το άσπρο γίνεται μαύρο με συνοπτικές διαδικασίες. Κι αν οι πομπές
σου είναι του μεγέθους της λίστας Λαγκάρντ, τότε το παράλληλο σύμπαν
είναι γεμάτο "μαύρες τρύπες" που καταπίνουν κάθε αίσθηση ορθού λόγου,
αλήθειας, πλουραλισμού και αφήνουν πίσω τους ένα άδειο τίποτα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η προσπάθεια της μνημονιακής κυβέρνησης και των "δανειοδοτημένων" παπαγάλων της, πρώτον, να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από τα τεκταινόμενα και, δεύτερον, να στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως αυτές τις ημέρες που με τη συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε καταρρέει ο μύθος του περιθωριακού και αποσυνάγωγου κόμματος που τρώει πόρτα στην Ευρώπη.
Πλην όμως ο λαός έχει μνήμη συλλογική, την οποία δεν μπορούν να διαγράψουν με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου. Όλοι θυμόμαστε, προδικτατορικά, την ΕΔΑ που έκανε τα σαμποτάζ στα στρατιωτικά οχήματα στον Έβρο. Τις Λαμπράκισσες που σαγήνευαν, με τις μεταξωτές κάλτσες, τους στρατιωτικούς για να κάνουν κατασκοπεία υπέρ της ΕΣΣΔ. Τα "φορτηγά με όπλα" που βρέθηκαν στα γραφεία της ΕΔΑ κατά το πραξικόπημα. Από πού τα ξέρουμε; Τα είχαν αποκαλύψει ο ΚΥΠατζής πράκτορας και μετέπειτα δικτάτορας Παπαδόπουλος και τα είχαν προβάλει οι δεξιές εφημερίδες της εποχής. Σήμερα ακούμε τα ίδια από τα πολιτικά εγγόνια του Παπαδόπουλου, που έχουν πάρει το πάνω χέρι στην άφρονα Ν.Δ.
Όλοι θυμόμαστε επίσης την αβερωφική Δεξιά και τις εφημερίδες της να βλέπουν πίσω από τη 17Ν το ...ΠΑΣΟΚ. Σήμερα ακούμε ανάλογες κραυγές από τα παιδιά του Αβέρωφ... αλλά και από τα παιδιά του Παπανδρέου.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, μισόν αιώνα Δημοκρατίας μετά, ακόμη και μέσα σε αυτές τις οριακές συνθήκες, το βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι έτοιμο να δείξει τα δόντια του. Οι χθεσινοί πυροβολισμοί εναντίον των γραφείων της Ν.Δ. ενεργοποίησαν στον ΣΥΡΙΖΑ αντανακλαστικά τα οποία θα προτιμούσε να έχει ξεχάσει. Δεν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη υπόθεση, πάντως ο καθείς αντιλαμβάνεται την επιμέλεια με την οποία το μνημονιακό σύστημα στήνει ατζέντα τρόμου και τρομοκρατίας. Και το ερώτημα "τις ωφελείται" δεν παρακάμπτεται τόσο εύκολα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η προσπάθεια της μνημονιακής κυβέρνησης και των "δανειοδοτημένων" παπαγάλων της, πρώτον, να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από τα τεκταινόμενα και, δεύτερον, να στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως αυτές τις ημέρες που με τη συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε καταρρέει ο μύθος του περιθωριακού και αποσυνάγωγου κόμματος που τρώει πόρτα στην Ευρώπη.
Πλην όμως ο λαός έχει μνήμη συλλογική, την οποία δεν μπορούν να διαγράψουν με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου. Όλοι θυμόμαστε, προδικτατορικά, την ΕΔΑ που έκανε τα σαμποτάζ στα στρατιωτικά οχήματα στον Έβρο. Τις Λαμπράκισσες που σαγήνευαν, με τις μεταξωτές κάλτσες, τους στρατιωτικούς για να κάνουν κατασκοπεία υπέρ της ΕΣΣΔ. Τα "φορτηγά με όπλα" που βρέθηκαν στα γραφεία της ΕΔΑ κατά το πραξικόπημα. Από πού τα ξέρουμε; Τα είχαν αποκαλύψει ο ΚΥΠατζής πράκτορας και μετέπειτα δικτάτορας Παπαδόπουλος και τα είχαν προβάλει οι δεξιές εφημερίδες της εποχής. Σήμερα ακούμε τα ίδια από τα πολιτικά εγγόνια του Παπαδόπουλου, που έχουν πάρει το πάνω χέρι στην άφρονα Ν.Δ.
Όλοι θυμόμαστε επίσης την αβερωφική Δεξιά και τις εφημερίδες της να βλέπουν πίσω από τη 17Ν το ...ΠΑΣΟΚ. Σήμερα ακούμε ανάλογες κραυγές από τα παιδιά του Αβέρωφ... αλλά και από τα παιδιά του Παπανδρέου.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, μισόν αιώνα Δημοκρατίας μετά, ακόμη και μέσα σε αυτές τις οριακές συνθήκες, το βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι έτοιμο να δείξει τα δόντια του. Οι χθεσινοί πυροβολισμοί εναντίον των γραφείων της Ν.Δ. ενεργοποίησαν στον ΣΥΡΙΖΑ αντανακλαστικά τα οποία θα προτιμούσε να έχει ξεχάσει. Δεν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη υπόθεση, πάντως ο καθείς αντιλαμβάνεται την επιμέλεια με την οποία το μνημονιακό σύστημα στήνει ατζέντα τρόμου και τρομοκρατίας. Και το ερώτημα "τις ωφελείται" δεν παρακάμπτεται τόσο εύκολα.
