Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα "Επένδυση"






Στις 25 Ιανουαρίου οι πολίτες ψηφίζουν για αλλαγή και σταθερότητα. Ανεξάρτητα από την ψήφο τους στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ανεξάρτητα από τις κομματικές προτιμήσεις τους στο παρελθόν, ενώνονται με τον ΣΥΡΙΖΑ και δίνουν καθαρή εντολή αυτοδυναμίας στη δική τους κυβέρνηση. Δυναμώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ για να διαπραγματευτεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα με τους δανειστές και, σε συνθήκες πολιτικής σταθερότητας, να εφαρμόσει το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Μόνον έτσι ο μέσος πολίτης θα αποκτήσει οικονομική ασφάλεια, εργασιακή αξιοπρέπεια και σιγουριά για το αύριο. Μόνον έτσι θα βγει η Ελλάδα από την κρίση, τη λιτότητα και την απελπισία. Μόνον έτσι θα γίνει πολιτικά ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης.
Στις 25 Ιανουαρίου η ψήφος γράφει Ιστορία. Ο λαός ακυρώνει την επόμενη μέρα του κ. Σαμαρά. Ακυρώνει τις δεσμεύσεις του στους δανειστές, με το email Χαρδούβελη, για τις νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, για την κατάργηση του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους, τις αυξήσεις στον ΦΠΑ στα φάρμακα και στα τρόφιμα, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Και ανοίγει το δρόμο στα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα €751 για όλους και του δώρου των Χριστουγέννων για όσους έχουν σύνταξη έως €700.
Η στρατηγική του φόβου που προσπάθησε να επαναλάβει η ΝΔ, όχι απλώς κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, αποκαλύπτοντας τον φόβο των εμπνευστών της μπροστά στην κάλπη, αλλά έγινε μπούμερανγκ. Αποδείχτηκε εκφοβισμός «made in Greece». Αλλά ακόμα στην Ευρώπη, στην πολύ περιορισμένη έκταση που εμφανίζεται σε σύγκριση με το 2012, προέρχεται μόνον από συγκεκριμένους ομοϊδεάτες του κ. Σαμαρά. Όχι όλους. Γιατί, μόλις πριν από λίγες μέρες, όταν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Ραχόι περιχαρείς υμνούσαν τη λιτότητα και κατακεραύνωναν το «κούρεμα» του χρέους ως «ανοησίες», την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μερική διαγραφή του χρέους, στο πλαίσιο μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης, υιοθετούσε η συντηρητική κυβέρνηση της Ιρλανδίας. Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας, που συμφωνούσε να μένει κλειστή ο κ. Σαμαράς, έχει ανοίξει στην Ευρώπη.


Την ίδια μέρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διευκόλυνε τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, παρατείνοντας μέχρι το τέλος Ιουνίου εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου που έληγαν τον Μάρτιο, αντί να εκβιάσει την αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με διακοπή της ρευστότητας και πνιγμό της ελληνικής οικονομίας, όπως προσδοκά κινδυνολογώντας ο κ. Σαμαράς. Ενώ, ο προερχόμενος από τη Νέα Δημοκρατία, Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Μετανάστευση κ. Δ. Αβραμόπουλος, ζήτησε δημοσιονομική ευελιξία για την ανάπτυξη στον ευρωπαϊκό Νότο.
Οι εξελίξεις στην Ευρώπη δεν διαψεύδουν απλώς τον κ. Σαμαρά. Τον εκθέτουν. Η Ευρώπη τον έχει αφήσει πίσω.
Αυτές τις μέρες, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κρατάει τα κλειδιά της Ευρώπης. Η πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης είναι αναγκαία για τη βιώσιμη έξοδο της Ευρωζώνης από την κρίση. Εάν υιοθετηθεί θα είναι ευπρόσδεκτη, έστω και με τόσο μεγάλη καθυστέρηση. Για να είναι, όμως, αποτελεσματική θα πρέπει να ανταποκρίνεται πλήρως στην αποστροφή του Μάριο Ντράγκι: «ο,τιδήποτε κι αν χρειαστεί» («whatever it takes»). Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι ευρείας κλίμακας, χωρίς προϋποθέσεις και εξαιρέσεις. Να περιλαμβάνει όλες τις χώρες που την έχουν ανάγκη. Αυτή είναι η σταθερή θέση και διεκδίκηση της αυριανής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία έχει ήδη κάνει την επιλογή της να συμπορευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο δύσβατο αλλά ελπιδοφόρο δρόμο της αναπτυξιακής και παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί πια να μπει ανάμεσα στο λαό και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στις 25 Ιανουαρίου η ελπίδα έχει πατρίδα. Και η Ευρώπη την πυξίδα για την αλλαγή.